خبر گیلان -جو بایدن حدودا ۳۱ ساله بود که رسما با ورود به کنگره آمریکا، به عنوان نماینده ایالت دلاور، رسما لباس سیاست به تن کرد،حالا ۷۸ ساله و از آن بازیگران همیشه حاضر بر صحنه واشنگتن که حدود نیم قرن در جهان سیاست آمریکا زیسته است.
از مهمترین نقش‌هایی که ایفا کرده، معاون رئیس جمهور آمریکاست، یعنی در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما نفر دوم کاخ سفید بوده است و همین زیست سیاسی، راه پیش بینی روش او را در دوران ریاست جمهوری آمریکا هموار می‌کند.
بایدن در اسفند ۱۳۸۸، زمانی که تازه به دوران معاونت ریاست جمهوری آمریکا رسیده بود، در یکی از اولین مصاحبه‌های مطبوعاتی، از تلاش برای اجماع جهانی برای فشار بر ایران می گويد،این تلاش‌ها منجر به صدور قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران شد که شدیدترین تحریم‌های تاریخ را بر ایران اعمال می‌کرد.
کابینه باراک اوباما، از تحریم و دیپلماسی به عنوان دو لبه قیچی استفاده می‌کرد،از سویی شدیدترین تحریم‌های تاریخ را علیه ایران وضع کردند و از طرفی خودشان را هوادار دیپلماسی و مذاکره نشان دادند، همان مصداق سیاست چماق و هویج.
جو بایدن به عنوان عضوی از کابینه دمکرات باراک اوباما، بار‌ها خوشنودی از مهار ایران با توافق هسته‌ای را ابراز کرده است.
این که درست در روز اجرای برجام که قرار بود دیوار تحریم‌ها به یکباره فرو بریزد، آمریکا تحریم‌های جدیدی علیه ایران وضع کرد، برای جو بایدن و کاخ سفید مایه مباهات است. آن‌ها نشان دادند، اگر یک آجر از دیوار تحریم‌های ایران بکشند، آجر دیگری به جای آن می‌گذارند.
بایدن دمکرات در موضع گیری‌های ضد ایرانیش نشان داده است، آن‌ها هیچ گزینه‌ای را علیه ایران از روی میز برنمی دارند.
جو بایدن حالا رئیس جمهور منتخب آمریکاست، او پیش از پیروزی در انتخابات در یادداشتی مفصل در پایگاه خبری سی ان ان درباره ایران تاکید کرده بود؛ موافق بازگشت به توافق هسته‌ای است، اما همچنان به تحریم هدفمند علیه ایران ادامه می‌دهد.
این‌ها را بعد از پیروزی در انتخابات هم تکرار کرد، اینکه هم می‌خواهند برجام بماند، هم درباره مسائل منطقه ای، دفاعی و امنیتی ایران، یعنی درباره هویت، استقلال و مسائل داخلی ایران، یعنی همان مشکل ۴۰ ساله ای که کاخ سفید با ایران دارد، مذاکره کند.
تصور آمریکای بایدن با مرور مواضع او در سال‌های گذشته دشوار نیست. سیاست هایش درباره ایران روشن است.
حدود یک ماه دیگر، جو بایدن با برگزاری مراسم تحلیف، رسما رئیس جمهور آمریکا می‌شود و آنچه می‌تواند سیاست‌های کاخ سفید درباره ایران را تغییر دهد مشت ایران است؛ اینکه در مواجه با واشنگتن چقدر پر و چقدر پر زور باشد.
