به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبر گیلان مسعود حلاج پور روز شنبه با بیان این مطلب اظهارداشت: با وجودآنکه گیلان در سال گذشته میزبان ۵۰ میلیون مسافر بوده و جزو چهار استان برخوردار از آثار تاریخی و ثبتی کشور است اما از لحاظ ارزآوری و جذب سرمایه بسیار محروم مانده و توسعه این مهم نیازمند افزایش پایگاه‌ها و ثبت جهانی آثار است.
وی اظهار داشت: ثبت شهر تاریخی ماسوله می‌تواند علاوه بر حفظ این اثر شاخص، گیلان را بیش از پیش در مسیر گردشگری به ویژه گردشگری بین المللی قرار دهد؛ بدون عزم و اراده فرابخشی، همت همگانی و یکپارچه سازمان‌های مختلف استان، ثبت جهانی شهرتاریخی ماسوله محقق نخواهد شد.
حلاج پور ادامه داد: به تازگی دو اثر از گیلان به ثبت جهانی رسیده که یکی از دلایل؛ حفاظت از آنها و حفظ این میراث برای آیندگان است در واقع وظیفه اصلی ما حفظ و نگهداری این میراث کهن است و برای نیل به این هدف تحلیل و تفسیر اهمیت جنگل‌ها، تبیین فرهنگ هیرکانی و برنامه‌ریزی توسعه محور با رویکرد پایداری، حفظ محیط زیست و آموزش همگانی وظیفه‌ای خطیری است که بر دوش دستگاه‌های اجرایی، تشکل‌های مردمی و فعالان این حوزه است.
وی یادآور شد: میراثی که جهانی می شود، منحصر به فرد و فاقد جایگزینی بوده و برای همه بشریت ارزشمند هستند؛ از این رو محافظت و اهتمام به این آثار ارزشمند زمینه ای برای توسعه گردشگری داخلی و خارجی است.
روستای قاسم آباد رودسر در بهمن ماه سال گذشته به عنوان روستای جهانی چادرشب بافی از سوی شورای جهانی صنایع دستی ( World Crafts Council) به ثبت جهانی رسید؛ این روستا نخستین اثر از گیلان است که بصورت مستقل در فهرست ثبت جهانی قرار گرفته است.
همچنین ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی که بخش عمده‌ای از آن در گیلان قرار دارد، تیرماه سال ۹۸ در چهلمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان اعلام شد.
ماسوله دارای شناسنامه ای غنی است و فرآیند جهانی شدن ماسوله از سال ۱۳۸۹ آغاز شد اما اینکه چرا هنوز پس از گذر سال ها نتوانسته در راستای جهانی شدن کد مشخص کسب کند، نیازمند اهتمام است.
شهرک تاریخی ماسوله دارای ۳۵۰ خانه تاریخی با قدمتی ۸۰۰ تا هزار ساله است که در سال ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
